Znaczenie „punktu zwrotnego” w niemieckiej polityce rozszerzania UE
![](/fileadmin/_processed_/5/5/csm_Sieps_Cover_69ee079b3f.jpg 320w, /fileadmin/_processed_/5/5/csm_Sieps_Cover_7c954e8a8c.jpg 480w, /fileadmin/_processed_/5/5/csm_Sieps_Cover_0ea93cb2bd.jpg 640w, /fileadmin/_processed_/5/5/csm_Sieps_Cover_952dec6f03.jpg 784w, /fileadmin/_processed_/5/5/csm_Sieps_Cover_535ec4caa9.jpg 912w)
W jaki sposób ogłoszony przez kanclerza Scholza „punkt zwrotny” w polityce przekłada się na kwestię rozszerzenia UE? W opublikowanym przez Swedish Institute for European Policy Studies (SIEPS) raporcie „Widening Without Falling Apart: Germany’s EU Enlargement Policy” Theresia Töglhofer, koordynatorka projektów w Fundacji Genshagen, poddała analizie rolę Niemiec w polityce rozszerzania UE. Przez długi czas w Unii Europejskiej koncentrowano się na konsolidacji wewnętrznej, ale po rosyjskiej napaści na Ukrainę znaczenie odzyskała podwójna strategia zacieśniania współpracy oraz rozszerzania UE.
Artykuł jest częścią serii SIEPS „European Policy Analysis”, w ramach której w nadchodzących tygodniach pojawią się też analizy dotyczące francuskiego i polskiego podejścia do polityki rozszerzenia UE, uzupełniając tym samym spojrzenie na Trójkąt Weimarski.