Pałac

Pałac w obecnej formie powstał w latach 1878-1880 na fundamentach dworu, który został zbudowany prawdopodobnie około 1700 roku. Pałac służył jako rezydencja Barona von Eberstein. W latach 1910-1912 został przebudowany i powiększony, jego brama powstała około 1914 roku.

Pałac otoczony jest 7,5 hektarowym parkiem i położony jest w sercu wsi Genshagen, o której pierwsza wzmianka pod nazwa „Jenshagen” pojawiła się w dokumentach z 1289 roku. Park powstał na wzór angielskiego parku krajobrazowego. W 1839 roku w gospodarstwie należącym do pałacu wybudowano destylarnię, która produkowała spirytus z ziemniaków. W późniejszych latach uzyskała ona oficjalnie prawo do destylacji i uszlachetniania.

W czasach NRD w pałacu mieściła się Akademia Rolnicza, od 1991 roku Krajowa Agencja Przekształceń Strukturalnych i Pracy Brandenburgii. W 1993 roku pałac stał się siedzibą Berlińsko-Brandenburskiego Instytutu Współpracy Niemiecko-Francuskiej w Europie (BBi) a obecnie jest siedzibą Fundacji Genshagen. W latach 2000-2004 zabytkowy pałac został odrestaurowany. Prace konserwatorskie przeprowadzone zostały zgodnie z zasadami odnowy zabytków i sfinansowane dzięki hojnemu wsparciu Pełnomocnika Rządu Federalnego ds. Kultury i Mediów, Niemieckiej Fundacji Ochrony Zabytków oraz rożnych przedsiębiorstw z Niemiec i Francji.

W salach konferencyjnych pałacu odbywają się spotkania w różnorodnych formatach: od nieoficjalnych „rozmów kominkowych”, po liczne i równolegle przebiegające spotkania w grupach roboczych i konferencje dla ponad stu uczestników jak również warsztaty artystyczne, pobyty rezydencyjne dla artystów czy szkoły letnie.

W przerwach uroczystości odbywających się w pałacu uczestnicy mogą odpocząć spacerując po parku otaczającym pałac, który objęty jest ochroną konserwatorską. Na skraju parku znajduje się dawny domek ogrodnika, który jest obecnie wykorzystywany na potrzeby warsztatów z młodzieżą i innych podobnych projektów.

Pałac wraz z salami konferencyjnymi oraz pokojami gościnnymi na życzenie udostępniany jest  na potrzeby projektów zewnętrznych, o ile odpowiadają one założeniom Fundacji: wspieraniu dialogu w polityce, ekonomii, nauce i kulturze i służą pogłębianiu niemiecko-francuskiej współpracy w Europie, zwłaszcza z Polską i innymi wschodnimi sąsiadami.